Teddy’s Last Ride: THIRST

Een man (Manuel Paolini) poogt een relatie aan te gaan met het levenloze zand. Ondersteund door een letterlijke muur van geluid, het publiek staat gevangen tussen een indrukwekkende geluidsinstallatie en het zand, zien we de menselijke eenzaamheid gevangen in de poging tot een duet tussen mens en zand. Soms lijkt een duet grijpbaar maar dan glipt het weer als zand door de vingers…

De korte performance komt voort uit de vraag waar de eigenaardige menselijke eigenschap altijd meer te willen vandaan komt. Een performer wil meer in een omgeving die hem dat nooit zal geven. Elke nieuwe mislukking brengt hem dichterbij de acceptatie van zijn lot, hij zal zich op een andere wijze staande moeten houden. THIRST is een absurde, surreële en snelle performance die raakt aan thema’s als hebzucht, eenzaamheid en de constante strijd om niet te verliezen; maar wat valt er eigenlijk te winnen?

Dit project is vertrokken vanaf Station Noord; het talentontwikkelingsprogramma van de grote podiumkunstorganisaties uit de drie noordelijke provincies. Dit project wordt vanuit Station Noord ondersteund door Noorderzon, Club Guy & Roni en Grand Theatre Groningen.

Teddy’s Last Ride is een voormalig dansgezelschap dat zich is gaan richten op podiumkunsten. Opgericht door een stel internationale buitenbeentjes in de twintig, die ook de regie en het spel voor hun rekening nemen. Het Groninger collectief bestaat uit dansers, muzikanten en acteurs. Naast Thirst spelen ze Self-Accusation. 

Teddy’s Last Ride won onlangs nog de Spr!tzl-finale: het nieuwe talentontwikkelings-project van Silbersee in Amsterdam.